Sléttaleiti
Haustið 2003 var reist sumarhús á Sléttaleiti í Suðursveit. Þar hafði ekki verið byggt til íbúðar síðan 1940-41 að foreldrar mínir, Auðbjörg Jónsdóttir og Sveinn Mikael Einarsson, síðustu ábúendur þar, réðust í að byggja steinsteypt hús með hjálp sveitunga og vina, eins og þá og áður tíðkaðist. Aðalsmiðir við húsið voru bræður Auðbjargar, Sigjón og Guðmundur, bændur í Borgarhöfn.
Í húsinu, á neðri hæð, var eldhús að sunnan en vetrarfjós að norðan.. Gengið úr eldhúsi upp stiga í nyrðra herbergi uppi og úr því í syðra herbergi sem var svefnherbergi foreldra minna og mitt, en í því nyrðra var svefnherbergi Bjarna bróður míns og um leið vinnuherbergi með prjónavél og saumavél móður okkar. Húsið var steypt úr sementi og fjörumöl, sem ekið var yfir lónið á hestakerru talsvert austan bæjar haustið fyrir byggingarsumar og geymd yfir veturinn í tyrftum haug, svo hún fyki ekki, síðan flutt í kerru vestur í brekkuna þar sem húsið var reist á gamla bæjarstæðinu sem hafði verið á sama stað frá því bærinn var fluttur frá Steinum, dálítið austar og neðar, að Sléttaleiti árið 1830 og þar var svo búið óslitið til 1951 að foreldrar mínir fluttu þaðan sem síðustu ábúendur Sléttaleitis. Máttarviðir í húsinu voru að mestu úr stóru tré sem rak á Sléttaleitisfjöru um þetta leyti, flutt á haldi yfir lónið og heim að bæ, þar sem foreldrar mínir söguðu það passlega niður í byggingu hússins með stórviðarsög lánaðri frá Sigjóni í Borgarhöfn. Steypan var hrærð í fótstiginni tunnu sem var einhverskonar félagseign. Árið eftir (1941) var byggður skúr við húsið. Í honum var inngangur í húsið, lítil forstofa með dyrum inn í eldhúsið, svolítil gestastofa og búr með dyrum inn í fjósið, en úr því voru útidyr til austurs. Yfir sumarið voru kýrnar hafðar í hesthúsi vestar í túninu. Þegar foreldrar mínir hættu búskap á Sléttaleiti seldu þau jörðina, án húsa, nábúum sínum, bændum á Breiðabólsstað, Hala og Gerði og hafa þeir síðan haft hana undir, ræktað hana og nytjað til búskapar.
Lesa meira